Κόκκινη κλωστή δεμένη...

Το νατασσάκι επέμενε…
Get your own playlist at snapdrive.net!Από τη μια δε θέλω να της χαλάσω το χατίρι - πατριωτάκι γαρ - από την άλλη… «τώρα στα γεράματα, μάθε γέρο γράμματα»…!Άντε! Τι το κοιτάς; Ξεκίνα το διάβασμα… τα κατάφερες κάποτε(παλιά)! Θα τα καταφέρεις πάλι…!

Get your own playlist at snapdrive.net!ΟΥΦ! Ζόρικα τα πράματα…! Το υποσχέθηκα όμως και πρέπει να κρατήσω το λόγο μου…!
Είναι και το «παιχνίδι», βλέπεις! Που το βάζεις το «παιχνίδι»? Αλυσίδα πάει… κι εγώ ένας κρίκος! Να τη σπάσω? Όχι βέβαια, ποτέ!
Get your own playlist at snapdrive.net!-Μια χαρά τα πήγες!
-Πρέπει όμως να διαβάσω κάτι πιο…!
-Τι πιο…?
-Ε! να βρε παιδί μου… όλοι διαβάζουν από βιβλία... να δεις πως τα λένε…
-Πως τα λένε?
-Λογο… κάτι…
-Λογο… τι?
-Α! Ναι! Λογοτεχνικά!
-Λογοτεχνικά? Θέλει και λογοτεχνικό βιβλίο να διαβάσει η «μούρη» σου?
-…
- Βρε εσύ, με το ζόρι διάβασες την Άλφα Βήτα…!
- Μα όλοι τέτοια διαβάζουν… Εγώ δηλαδή; Τι;
- Εσύ, δηλαδή,… είσαι «Το Τέρας της Αμάθειας», δεν το ξέρουν νομίζεις;
- Μπορεί! Αλλά θέλω να συμμετέχω αξιοπρεπώς στο «παιχνίδι»!
- Ο μόνος τρόπος για να συμμετέχεις αξιοπρεπώς στο παιχνίδι, είναι να μη συμμετέχεις καθόλου! Αλλά αφού επιμένεις… εκεί έχω ένα βιβλίο… δίπλα μου… παρ’ το και διάβασε… (κι ο θεός να βάλει το χέρι του!)
Φριτς φρατς – φριτς φρατς ( ήχος ξεφυλλίσματος)
-Τι κάνεις?
- Ψάχνω τη σελίδα 123, είναι κανονισμός του παιχνιδιού…!
- …μετά την 122 είναι…
-Yes!! Έχει!!!
-Τι έχει?
-Σελίδα 123… αν δεν είχε θα έπρεπε να βρω άλλο βιβλίο…
-… Άντε ντε, ξεκίνα…! Θέλουμε και να κοιμηθούμε…!
Get your own playlist at snapdrive.net!ΔΙΑΒΑΖΩ:

«Νατάσσα, έχω νέα…»
«Κι εγώ έχω νέα»
«Για λέγε…»
«Καλύτερα να μου πεις εσύ πρώτος!»
«Είναι έκπληξη! Γι’ αυτό προτιμώ να σου τα πω από κοντά!»
«Από κοντά αποκλείεται…»
«Τι εννοείς;»
Επακολούθησαν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής…
«Νατάσσα;»
«Ναι! Εδώ είμαι!»
«Λέγε λοιπόν!»
Ακούστηκε η βαριά της ανάσα από την άλλη άκρη του σύρματος.
……
-Τι έγινε; Αυτό ήταν όλο;
-Ε! ναι! Μερικές γραμμές έπρεπε να διαβάσω από τη σελίδα 123 για να «δει» το νατασσάκι ΤΙ διαβάζω.
-Ευτυχώς που δεν έβλεπε ΠΩΣ…! Τέλος πάντων! Άντε για ύπνο τώρα…
-Δε γίνεται…
-Τι δε γίνεται?
-Πρέπει να καλέσω άλλα πέντε άτομα να διαβάσουν…
-Εδώ? Απόψε?
-Όχι βρε παιδί μου… να «προσκαλέσω» να «διαβάσουν» από τα blog τους. Να μπουν στο «παιχνίδι». Το νατασσάκι «προσκάλεσε» δέκα άτομα!
- Ωραία! Σε κάλυψε! Σβήσε το φως…!
-… (σκοτάδι)

Στο «διάλογο» πήραμε μέρος εγώ κι ο εαυτός μου!
Το απόσπασμα είναι απ’ το βιβλίο του Άγγελου Παπαηλία «Χθες παιδί… σήμερα παιδί» σελ. 123
Φωτο 1: Αρκάς: Χαμηλές Πτήσεις: «Κάνε πουλί να δεις καλό» σελ. 36
Φωτο 2 & 3: Λάκη Λαζόπουλου – Βασίλη Καββαθά: Αλφαβητάριο – Λα λα, Λόλα εξώφυλλο & σελ. 8

σσσσσσσσσσσσσσσσσσ...
Αφήνω την "πρόσκληση" ανοικτή! Όσοι πιστοί... προσέλθετε...!