Κυριακή

To "Δίχτυ"

Η πρώτη ανάρτηση στο παρόν ιστολόγιο ήταν μία, ας την πούμε, δοκιμαστική πτήση(click it) στην επονομαζόμενη blogοσφαίρα, γι αυτό και εξαιρετικά αφιερωμένη στο φτερωτό θεό!
Θεωρώ την παρούσα Επίσημη Πρώτη και το θέμα της δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το διαδίκτυο, μιας και χάριν τούτου "περιφερόμαστε" σε άλλους τόπους, "γνωριζόμαστε" και "γνωρίζουμε" άλλους ανθρώπους.
Προσωπικά "πιάστηκα στο δίχτυ" πριν τρία χρόνια. Όλα ξεκίνησαν σαν ένα παιχνίδι, ένα παιχνίδι που τρία χρόνια μετά όχι μόνο δεν πάλιωσε, αλλά συνεχίζει να με ενθουσιάζει σαν την πρώτη φορά. Θα μπορούσα να γεμίσω αράδες μιλώντας για το
INTERNET! Δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός μου.
Αυτό που θέλω, είναι να "δημοσιεύσω" εδώ ένα κείμενο που διάβασα πριν από μερικούς μήνες και το οποίο με εντυπωσίασε. Σε κάποιους από τους φίλους/ες εδώ, ίσως είναι ήδη γνωστό...
Ζητώ συγνώμη από τον συγγραφέα γι αυτή μου την πρωτοβουλία και ελπίζω πως αν πέσει στην αντίληψη του η άνευ αδείας, δημοσίευση του κειμένου, να κρίνει την πράξη μου από την πρόθεση μου, που ήταν η καλύτερη.


Λικέρ, σοκoλατάκια και κουραμπιέδες
>Ήμουνα σε αυτές τις κλασσικές οικογενειακές συγκεντρώσεις που αποφεύγεις να παραστείς ακόμα και νεκρός.
>Αυτές που σε κερνούν λικέρ πράσινο χρώμα μέσα σε σκονισμένα ποτήρια, συνοδευμένα με σοκολατάκια γεμιστά με λικέρ κεράσι και μπαγιάτικους κουραμπιέδες. Αυτές που οι θείες, σου τσιμπούν το μάγουλο κάθε τρεις και λίγο. Αυτές που όλοι σε φωνάζουν με υποκοριστικό, ασχέτως το πόσο μεγάλος είσαι. Αυτές που όλοι θυμούνται όλα εκείνα τα ντροπιαστικά καμώματα της παιδικής σου ηλικίας και φροντίζουν να τα υπενθυμίζουν σε όλους όσους βρίσκονται εκεί, γνωστούς και αγνώστους.
>Εκεί που πάω να πιω μια γουλιά από το λικέρ, ενώ ελπίζω να είναι αρκετά δυνατό ώστε να με μεθύσει και να περάσει ανώδυνα η υπόλοιπη βραδιά, κάποιος ρωτάει δυνατά την ερώτηση που φοβόμουν ότι θα ακούσω:
-"Γιαννάκη, για πες μας τι είναι αυτό το
INTERNET που ακούμε όλη την ώρα". >Ξεροκαταπίνω, βήχω, φτύνω αλλά ξέρω ότι απλά καθυστερώ το αναπόφευκτο. Πρέπει να απαντήσω. Τι να πω όμως; Στο ίντερνετ έκανα τις πιο βαθιές φιλίες. Απέναντι από μια οθόνη έκλαψα μαζί με άτομα που δεν είχα δει ποτέ από κοντά. Ερωτεύτηκα κοπέλες που πρωτομίλησα μόνο με την βοήθεια ενός πληκτρολογίου. Χάρη στο Ίντερνετ ξέφυγα από τη σχεδόν αυτιστική απομόνωση στον εαυτό μου και έμαθα ότι υπάρχω, ότι είμαι άνθρωπος. Ταξίδεψα σε όλη την Ελλάδα, για να σφραγίσω, και να διαλύσω, φιλίες και έρωτες που γεννήθηκαν μέσα στα καλώδια. Μέσω Ίντερνετ βοήθησα ανθρώπους να σταθούν στα πόδια τους. Μέσω Ίντερνετ μίσησα και πλήγωσα περισσότερους ανθρώπους από όσο θα ήθελα να παραδεχτώ. Μέσω Ίντερνετ ανακάλυψα τον εαυτό μου, ξεπέρασα το τραύλισμά μου και έμαθα ότι το να πιάσω κουβέντα με μια άγνωστη κοπέλα που μου αρέσει είναι μεν κάτι το φοβερό και δύσκολο, αλλά απαραίτητο. Έγινα κοινωνικός άνθρωπος. Μέσω Ίντερνετ είδα να παντρεύονται άνθρωποι που γνωριστήκαν χάρη σε μένα.
>Πως να πεις τα παραπάνω, χωρίς να σε περάσουν για χαζορομαντικό και ονειροπόλο; Πως να μην πληγωθείς όταν βλέπεις να αναλύουν το ίντερνετ άνθρωποι που δεν το καταλαβαίνουν, που το θεωρούν απλά ως μέσο να για να βγάλουν λεφτά; (Τι είναι το Ίντερνετ;)
-"Τίποτα το σπουδαίο. Ένα μάτσο καλώδια", απαντάω. "Όλοι οι υπολογιστές του κόσμου ενωμένοι μαζί". "... στους οποίους κάποιοι από εμάς καταθέσαμε κάποτε τις ψυχές μας", συμπληρώνω από μέσα μου, καταπίνοντας το λικέρ μου.

-Δεν χρειάζομαι το ίντερνετ πλέον για να ζήσω. Ποτέ όμως δεν ξεχνάω ότι χάρη σε αυτό ξαναγεννήθηκα.


Get your own playlist at snapdrive.net!

9 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πού να τους εξηγείς τώρα...και τί μπορούν να καταλάβουν...

Πολύ συγκινητική κατάθεση ψυχής του δημιουργού του. Είμαι αυτήκοος και άμεσος μάρτυς σε ενα ευχάριστο γεγονός από όσα αναφέρει...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανασα του Βορρα είπε...

" Στο ίντερνετ έκανα τις πιο βαθιές φιλίες.
Απέναντι από μια οθόνη έκλαψα μαζί με άτομα που δεν είχα δει ποτέ από κοντά.
Μέσω Ίντερνετ βοήθησα ανθρώπους να σταθούν στα πόδια τους.
Μέσω Ίντερνετ μίσησα και πλήγωσα περισσότερους ανθρώπους από όσο θα ήθελα να παραδεχτώ."
Και συμπληρώνω.....
Μέσα σε 3 χρόνια διαδικτυακής ζωής γνώρισα τόσες "ψυχές" ανθρώπων (ψυχές όλων των αποχρώσεων),όσες δεν έχω γνωρίσει στο μισό, σχεδόν, αιώνα ζωής μου και θεωρώ ότι έγινα πιο επιεικής,πιο συγκαταβατική και το σημαντικότερο, έμαθα να "αφουγκράζομαι"τους ανθρώπους!
Αλλά αυτά ας μείνουν μεταξύ μας.
Που να καταλάβουν οι "έξω";

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

@φυρδην-μιγδην, @ανασα του βορρα,

Όταν έκανα την ανάρτηση αυτού του θέματος είχα αποφασίσει ότι δε θα απαντούσα στα σχόλια.
Όχι απο σνομπισμό αλλά γιατί ήθελα να αφουγκραστώ τις σκέψεις των επισκεπτών μου.
Και θα εμμείνω στην απόφαση μου.
Θέλω μόνο μέσα απ' αυτές τις γραμμές να ενώσω τη σκέψη μου, με τις δικές σας σκέψεις.
Τη σκέψη μου που τρέχει πίσω σ' εκείνη τη μέρα που έκλαψα για τον πατέρα του Μάκη! Σ' εκείνο το πρωϊνό που έκπληκτη άνοιξα το πακέτο με το μπακλαβά που μου ΄στειλε ο Λεωνίδας! Σ' εκείνο το απόγευμα που λύθηκα στα γέλια από τη γλαφυρότατη περιγραφή του Γιώργου για τη φωτιά στη σόμπα πετρελαίου, του σπιτιού του ενώ αυτός κοιμόταν, αλλά και σε τόσες άλλες στιγμές που μοιράστηκα με ανθρώπους που δε συνάντησα κι ίσως δε συναντήσω ποτέ...

prasino liker είπε...

Για να ειμαι ειλικρινης ,οταν ξεκινησα τον Σεπτεμβριο να γραφω δεν πιστευα οτι μεσα απο ενα αψυχο κουτι θα μπορουσα να αποκτησω φιλους φιλες με υπεροχες σκεψεις.Εγω ειμαι τελειως ασχετη με την τεχνολογια γιαυτο και εχω μια απλη σελιδα.Ομως μενω εκπληκτη με τις εικονες τα videoclip τις μουσικες τα λογια ολων των μπλογκοφιλων.Απιστευτες εικονες που σε οδηγουν σε μαγικους κοσμους.
Να περνας ομορφα οπως ολοι μας και να σε κερασω ενα λικερακι πρασινο.Ελπιζω να μην δυσανασχετησης μια και το ονομα μου στον δυαδικτιακο χωρο ειναι ετσι.

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

prasino liker,

Ευπρόσδεκτο το κέρασμα σου, διότι προσφέρεται σε κρυστάλλινο ποτήρι, καθάριο σαν τις ψυχές όλων, όσοι "έζησαν" με μέσα από "ένα μάτσο καλώδια" τη δική τους πραγματικότητα και ξαναγεννήθηκαν μέσα απ' αυτήν...
Καλοδεχούμενη κι εσύ, "πατρίδα" στο διαδικτυακό χώρο γενικά και σε τούτη τη "γωνιά" του, ειδικότερα! :)

Ανώνυμος είπε...

Καλη αρχη:και παντα πιο ομορφα!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

:) ανώνυμε, σ΄ευχαριστώ!

Aurora* είπε...

Καλως σας γνώρισα!!!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

aurora*
Πολύ καλώς! :)