Να το πάρει το ποτάμι...?

Νομίζω κράτησε αρκετά αυτή η «αγωνία»,
καιρός είναι το ψέμα μου να βάλω στη… γωνία!
Θα γράψω τις αλήθειες μου, ώστε το ψεματάκι, (click it)
να «τρέξει» όπως το νερό… μέσα στο ποταμάκι!

1) Το 1989 έλαβα μέρος στο τηλεοπτικό παιχνίδι «Ομιλείτε Ελληνικά»!*

Τρίτη, 26 Σεπτεμβρίου.
… στα στούντιο της Παιανίας περιμένοντας να αρχίσει το γύρισμα, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα κληρωθεί να συμμετέχω…!
Όταν, 2-3 εβδομάδες νωρίτερα, μου είχαν τηλεφωνήσει από την παραγωγή, νόμιζα ότι η κολλητή μου, που ήξερε ότι ήθελα διακαώς να λάβω μέρος και είχα δηλώσει συμμετοχή, μου έκανε πλάκα…!
Όλοι στις θέσεις μας. Απέναντι από μένα και τον συμπαίκτη μου, οι ηθοποιοί Τάσος Χαλκιάς, Χρήστος Βαλαβανίδης και Μίνα Αδαμάκη. Ο καθηγητής κος Μπαμπινιώτης έδινε κάποιες τελευταίες οδηγίες στην παρουσιάστρια, Λιάνα Κανέλλη.
Ξαφνικά από το βάθος ακούγονται συνομιλίες… μια περίεργη αναταραχή! Κάποιοι πλησιάζουν. Κοιτάω προς τα κει… 3 άντρες. Οι 2 γύρω στα τριάντα, ψηλοί και γεροδεμένοι κι ανάμεσα τους ένας, ηλικιακά μεγαλύτερος και αρκετά πιο κοντός, ασπρομάλλης με γυαλιά…!
Που τον ξέρω μωρέ, που τον ξέρω…? (αναρωτιέμαι) Από κάπου ακούγεται… «ο υπουργός…!» (click it)
Ένα νεύμα, του κοντού και ασπρομάλλη με γυαλιά υπουργού, προς την παρουσιάστρια, που σηκώνεται γρήγορα από τη θέση της και τον πλησιάζει.
Για λίγα λεπτά (που μου φάνηκαν αιώνας – κάτι το τρακ, κάτι οι προβολείς… ίδρωνα και ξεΐδρωνα) συζητάνε…!
Το θέμα τους θα πρέπει να ήταν πολύ σημαντικό και, κρίνοντας από την ανησυχία στα πρόσωπά τους, μάλλον δυσάρεστο.
Ξαφνικά προχωρούν όλοι μαζί, «επισκέπτες» και παρουσιάστρια προς την έξοδο.
Πριν προλάβω να σκεφτώ «τι έγινε ρε παιδιά;», εμφανίζεται ο διευθυντής παραγωγής, ο οποίος μας ενημέρωσε ότι για λόγους ανωτέρας βίας (?!) η κα Κανέλλη έπρεπε να αποχωρήσει…! Μας ζήτησε συγνώμη για την αναστάτωση και μας πήρε, εμένα και τον συμπαίχτη μου, στο γραφείο του, να κανονίσουμε τα διαδικαστικά, ώστε να επανέλθουμε, την επόμενη εβδομάδα, για το γύρισμα. Αφού κανονίστηκε η νέα ημερομηνία, πήρα ταξί κι έφυγα από το στούντιο. Ο ταξιτζής είχε το ραδιόφωνο στη διαπασών…!
«Δελτίο ειδήσεων: Νεκρός έπεσε σήμερα το πρωί, στην είσοδο της πολυκατοικίας, της οδού Ομήρου, όπου στεγαζόταν το γραφείο του ο βουλευτής Ευρυτανίας, της Νέας Δημοκρατίας, Παύλος Μπακογιάννης...»!!! (click it)

*(ΕΤ1, 1986-1989). Επιμορφωτική εκπομπή που προβαλλόταν κάθε Τετάρτη πριν από το δελτίο ειδήσεων των εννέα και είχε στόχο τη βελτίωση της σχέσης του Έλληνα με τη γλώσσα του. Την εκπομπή παρουσίαζε η Λιάνα Κανέλλη. Η αρχική ιδέα ανήκε στη Νούλα Κουτέλα, η οποία ήταν και η παραγωγός της εκπομπής, ενώ με την επιμέλειά της ήταν επιφορτισμένος ο γνωστός καθηγητής της Γλωσσολογίας Γιώργος Μπαμπινιώτης. Η μορφή παιχνιδιού που τελικά δόθηκε στην εκπομπή αποτέλεσε τον σημαντικότερο ίσως λόγο της επιτυχίας της. Η ΕΤ1 προτού εγκρίνει την εκπομπή κρατούσε τον πιλότο στα συρτάρια για δύο χρόνια περίπου. Τελικά η εκπομπή δεν «κόπηκε» αλλά ουσιαστικά αποσύρθηκε από την ίδια την εταιρεία παραγωγής για οικονομικούς λόγους.


2) Έγραψα στίχους για το θεατρικό έργο «ο μπαμπάς ο πόλεμος»** του Ιάκωβου Καμπανέλλη!(click it)
**Επί σκηνής η Ρόδος του 305 π.Χ. με όλο τον τουριστικό της ευδαιμονισμό. Ξάφνου ο κίνδυνος της πιθανής εισβολής ενός τυραννίσκου, διαδόχου του Μ. Αλεξάνδρου, του Δημητρίου Πολιορκητή, ο οποίος ανατρέπει τα δεδομένα ενός ειρηνικού εμπορίου. Η ουδέτερη Ρόδος σηκώνει τείχη, αγοράζει όπλα, σπουδάζει τη στρατιωτική τέχνη και διδάσκεται την ιδεολογία του πολέμου. Ο Δημήτριος νικιέται. Ωστόσο, με τη συμφωνία που υπογράφει, αναδείχνει τους Ροδίτες σε διαδόχους του!
Στηριγμένος πάνω σε ιστορικά δεδομένα και συγκεκριμένα στην πολιορκία της Ρόδου, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης έγραψε το 1952 το έργο του «Ο μπαμπάς ο πόλεμος». Πρόκειται για ένα είδος σάτιρας του πολέμου, επηρεασμένης από την ένταση της ψυχροπολεμικής περιόδου, η οποία συνοδευόταν από μεγάλες προσδοκίες.


ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Θέλω να ευχαριστήσω, μα πάρα πολύ, τη φίλη μου τη Δέσποινα (Λάμια η γυναίκα) γιατί χωρίς τη βοήθεια της δε θα είχα υλικό από την παράσταση της ΕΘΟΑΝ*** «ο μπαμπάς ο πόλεμος».
***ΕΘΟΑΝ: (Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα Αγ. Νικολάου) περισσότερα σε επόμενη ανάρτηση.


3) Έχω επισκεφτεί τις περισσότερες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες?

Όσο και αν προσπάθησα, δε γελαστήκατε όλοι...! Η μόνη που έχω επισκεφτεί ειναι η αιώνια πόλη! (click it)

4) Έλαβα μέρος δυο (2) φορές σε φεστιβάλ τραγουδιού! (click it)

Στα στοιχεία του παραπάνω site υπάρχει μια μικρή ανακρίβεια. Η γιορτή της σουλτανίνας είχε ξεκινήσει από το 1978.
Εκείνη τη χρονιά συμμετείχα για πρώτη φορά, στο φεστιβάλ τραγουδιού που γίνεται στο πλαίσιο της γιορτής, ως αοιδός(?!) και ουχί ως στιχουργός όπως ίσως φανταστήκατε...!
Ήμουν 16 ετών(!) αλλά δήλωσα δυο χρόνια μεγαλύτερη! Σ' αυτήν την ηλικία εύκολα προσθέτεις, η αφαίρεση αρχίζει αργότερα. Ο κανονισμός, βλέπετε, δεν επέτρεπε τη συμμετοχή κάτω των 18 κι εγώ ήθελα να συμμετέχω οπωσδήποτε. Τι να πεις, «χαζό παιδί χαρά γεμάτο!» Πήγα βέβαια «…με τον κηδεμόνα μου».
Τη βραδιά παρουσίαζε ο Ίακχος…! (click it)
Για δεύτερη φορά συμμετείχα σε ηλικία 23 ετών, όντας παντρεμένη πλέον και μητέρα ενός 11/μηνου κοριτσιού! Είναι αυτό που λένε στο χωριό μου:
«-Κουζουλός παπάς εγίνηκε! -Απ’ όταν ήτανε διάκος το ΄χει.» Και αυτή τη φορά με τον «κηδεμόνα» μου πήγα...! Κι αυτός όμως (για τον «κηδεμόνα» μου λέω...), ως άντρας και ως μεγαλύτερος, θα περίμενε κανείς να προβάλει μίαν αντίρρηση, κάτι τέλος πάντων...! Εδώ κολλάει το: «Αν δεν ταιριάζανε δε θα συμπεθεριάζανε»...
Αυτά με την καριέρα (!?) μου, ως αοιδού! Και για του λόγου το αληθές...

Εδώ του κόσμου, άδοντας, μετρώ τις αντοχές...

μα απ’ τη Χαρούλα ακούστε τις δυο συμμετοχές...!

Τελειώνοντας να συγχαρώ εκείνους που το βρήκαν…!
(Το βραβείο εντός)
Μα και πολύ ευχαριστώ, όσους να βρουν το ψέμα μου
και αν δεν τα κατάφεραν, σε ένα κόπο μπήκαν…!