Τετάρτη

«Η ώρα του παιδιού»...!


Κόκκινη κλωστή δεμένη, (click it)

στην ανέμη τυλιγμένη! (click it)

Δως της κλώτσο να γυρίσει, (click it)

παραμύθι ν' αρχινίσει... (click it)



Και ζήσανε αυτοί καλά...! (click it)

Κι εμείς? Καλύτερα?! (click it)



Αντιγόνη Μεταξά (1905-1971).
Η Αντιγόνη Μεταξά γεννήθηκε στην Αθήνα, κόρη του εκπαιδευτικού Γεωργίου Μεταξά. Σπούδασε παιδαγωγικές επιστήμες στο Παρίσι και υποκριτική τέχνη στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου αργότερα εργάστηκε ως καθηγήτρια. Το 1925 συνεργάστηκε με το θίασο Θέατρο Τέχνης του Σπύρου Μελά και στη συνέχεια με τον Αιμίλιο Βεάκη. Το 1933 ίδρυσε τον πρώτο ελληνικό θίασο παιδικού θεάτρου, που λεγόταν Το θέατρο του παιδιού και λειτούργησε χωρίς διακοπή ως την επιβολή της γερμανικής κατοχής, οπότε παύτηκε από τους ιταλούς. Σύζυγος του Κώστα Κροντηρά, πρώτου έλληνα σκηνοθέτη στο χώρο της ραδιοφωνίας, συνεργάστηκε μαζί του στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών, αρχικά ως τακτική συνεργάτης και από το 1942 ως το 1966 ως προϊσταμένη της Ώρας του Παιδιού, όπου πραγματοποίησε παιδικές εκπομπές με το ψευδώνυμο Θεία Λένα, το οποίο χρησιμοποίησε και στο συγγραφικό της έργο. Παράλληλα διοργάνωσε παιδικές εκθέσεις ζωγραφικής, διαγωνισμούς συγγραφής παιδικού παραμυθιού, μαθήματα μουσικής και σχεδίου για παιδιά, και άλλες παιδικές εκδηλώσεις. Από το 1966 συνεργάστηκε με τον κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό ΥΕΝΕΔ και μετά την έναρξη λειτουργίας και του αντίστοιχου καναλιού το 1967 δημιούργησε το πρώτο παιδικό τηλεοπτικό πρόγραμμα, δραστηριότητες που συνέχισε ως το τέλος της ζωής της. Στο χώρο των γραμμάτων ασχολήθηκε αποκλειστικά με το παιδικό βιβλίο, ολοκληρώνοντας συνολικά πενήντα πέντε πρωτότυπες εκδόσεις και επιμελούμενη περισσότερες από διακόσιες. Για το σύνολο του έργου της τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος της Ευποιΐας (1965) (click it) και με ειδικό βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.(click it)

Την ανάρτηση αυτή προανήγγειλα (click it) και την αφιερώνω: στη Γιάννα (click it) και στο παιδί μέσα σας...!


36 σχόλια:

Roadartist είπε...

Μπράβο σου..Πάντα να κρατάμε ζωντανό το παιδί μέσα μας.. ποτέ να μη πεθάνει..
Αυτό μας κρατάει ακόμη.. Σε ευχαριστώ, υπέροχη ανάρτηση..

Unknown είπε...

στα παραμύθια που μας μεγάλωσαν, στα παραμύθια που μας διαμόρφωσαν, στα παραμύθια που μας φτιάχνουν...

...να τα λέμε, να τα ακούμε, να δημιουργούμε καινούργια...

για εκείνους, για τους άλλους, για τούτους...για μας...

φιλιά βρόχινα...

Sophia Kollia είπε...

Νάσαι καλά! Ότι πρέπει ήταν μετά από αυτά που έχω περάσει τις τελευταίες μέρες. Έκανα πόστ.
Καλημέρα όλη μέρα

akrat είπε...

καλημέρα
καλημέρα
καλημέρα
γλυκές θύμισες .... αλλά πλέον με εξαιρετική κακή διάθεση... προτιμώ τον πατέρα μου που μου έδεινε Βίκτωρα Ουγκώ ή τα παρμύθια του Γ. Γκρίμ...

Κούκος είπε...

Mπράβο σου, για το κουράγιο να ψάξεις για όλα αυτά. Καλά έχω πει παλιότερα ότι το μπλογκάκι σου είναι η καλύτερη εγκυκλοπαίδεια!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Εγώ σ' ευχαριστώ καλλιτέχνιδα μου :)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλησπέρα νεράιδα μου :)

για μας, για μας, για μας... για ΜΑΣ!!!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλησπέρα "ακριβή μου Σοφία",

περαστικά να είναι όλα...!

Το διάβασα :)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Φίλε μου akrat :)

καλησπέρα

καλησπέρα

καλησπέρα

Nα προτιμάς πάντα και μόνο ότι σου φτιάχνει τη διάθεση!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλησπέρα κούκε,

κανόνισε να την ψωνίσω... χα χα χα

Σ' ευχαριστώ!

adaeus είπε...

Πόσο παλιά με γύρισες μνήμη μου :) Κάπου στις 9 το πρωί άκουγα αυτά τα παραμύθια νομίζω και πρέπει να ήμουν πολύ μικρός... Την αγάπη μου!

adaeus είπε...

Και πάω να τα ξανακούσω!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Nτρέπομαι... αισχύνομαι... ερυθριώ.... και κρύβομαι...

Τέτοια μοναδική αφιέρωση κι΄εγώ...τί έκανα; (ο μπαμπάς μου φταίει, χαλάλι του όμως...)

Στο άκουσμα της θείας Λένας, ακούμπησα τους αγκώνες στο γραφείο (τραπεζάκι τότε) και στερέωσα στις παλάμες μου το πρόσωπό μου, έτσι όπως τότε... μπροστά από ένα ραδιόφωνο μικρότερο από της φωτογραφίας σου
Στις 10:00 το πρωϊ, αν θυμάμαι καλά, ξεκινούσε...

Σ' ευχαριστώ πολύτιμη φίλη, ΜΕ ΤΙΜΗΣΕΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΔΩΡΟ ΣΟΥ.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ζαφορα είπε...

Μπράβο σου
Είσαι μοναδική !!!!!!!

Δεν χορταίνω να βλέπω το post σου.
Να είμαστε πάντα παιδιά !
Το μυστικό της ευτυχίας.

Φιλιά-φιλιά-φιλιά !!!!!
Καλημέρα σας παιδιά.

ΑΝΑΣΑ είπε...

Τί ωραία που είναι τα παραμύθια ...γειά σου αμάλθεια

Ανώνυμος είπε...

Το παιδί μέσα μας.Θα γίνω λίγο Πανούσης.Λίγο όμως.Είχα πάει για καφέ στο Μαρούσι.Και κάποια στιγμή πήγα στην τουαλέτα.Ε λοιπόν είχαν βάλει οι τυπάδες ηχεία και κατούραγα υπό τους ήχους μιας αφήγησης ενός παραμυθιού.Για τέτοιο παιδί μέσα μου μιλάμε!!!

Καλησπέρες.

ΥΓ τα κλικ δεν μπορώ να τα ανοίξω ακόμα την σύνδεσή μου μέσα...

Φιλί....

Giorgos Varvakis είπε...

Τρυφερό flashback στην αθωότητα!! Να είσαι καλά!!

marionettie είπε...

Παραμυθένια ανάρτηση! Λατρεύω τα παραμύθια! Σκοπεύω να κάνω πολλές πολλές αναρτήσεις επί του θέματος, να στέιλω και γνωστά και δικά μου, θέλω να διαβάσω και αυτό που γράφεις σ' άλλο μπλογκ! Μάκια ηλιόλουστα!

Artanis είπε...

Και μένα από την Ακαδημία Αθηνών θα με ...τιμήσουν μια μέρα για τη συγγραφική και ποιητική μου τέχνη...
Και μετά ξύπνησα, που λένε... Χα,χα,χα,χα,χα!
Ωραία ανάρτηση Αμάλθεια, τη καταδιασκέδασα...Ξύπνησες το παιδί μέσα μου...Φιλιά πολλά...

Ο άλλος είπε...

Το ραδιόφωνο ήταν καφέ σαν αυτό της φωτογραφίας.Δεν θυμάμαι την μάρκα αλλά οπωσδήποτε γερμανικό. Η μπαταρία ήταν BEREC μεγάλη μπλε. Στην ταράτσα, δίπλα στην μπουγάδα της μάνας,ήταν απλωμένη η κεραία του.Ένα μεγάλο σύρμα που κατέληγε σε δυό πορσελάνινα μπαλάκια. Ίσα που έφτανα να γυρίσω το κουμπί. Πριν βγει ο ήχος, άναβαν οι λάμπες που έδιναν ένα πορτοκαλί αντιφέγγισμα.Καταλάβαινα πως άνοιξε.
Η θεία Λένα. Ήξερα την θεία Ευτυχία, την θεία Μαρίκα αλλά την θεία Λένα δεν την γνώρισα ποτέ.Μόνο την άκουγα. "Είναι η θεία Λένα εδώ, το κουκί και το ρεβύθι, το καλό το παραμύθι" και η αγωνία για το τέλος. Οι πιο όμορφες αγωνίες της ζωής μου. Ήταν σφάλμα μου που ενηλικιώθηκα.Σε ευχαριστώ ρε ...Αμάλθεια. Ξέρεις τι δύσκολο είναι να ξαναγίνεις παιδί;

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλημέρα σας παιδιά!!

(roadartist, νεράιδα της βροχής, sofia, akrat, κούκος, adaeus, φυρδην-μιγδην, ζαφορα, ανασα, island, gvarvakis, marionettie, artanis, ο άλλος κι εγώ βεβαίως βεβαίως...)

τρα λα λα, τρα λα λα...

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

αγαπητέ μου φίλε adaeus,

κι εγώ βρέφος ήμουν τι νομίζεις... (:Ρ) χα χα χα χα


Υ.Γ. Ένα παιδί (η υποφαινόμενη) μέτρησε τ' άστρα στην ανάρτηση σου και... "δεν ήταν ούτε σαράντα" αλλά δε βγήκε στα σχόλια... :( :(

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Γλαρένια μου, δε χρειαζόταν να κάνεις κάτι περισσότερο από αυτό που έκανες: "...ακούμπησα τους αγκώνες στο γραφείο (τραπεζάκι τότε) και στερέωσα στις παλάμες μου το πρόσωπό μου, έτσι όπως τότε... :) :)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

ΝΑΙ, "Να είμαστε πάντα παιδιά!" μυρωδάτη μου ζαφορά :)

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλή σου ημέρα ανασα μου,

πάντα "μαγικά" είναι τα παραμύθια :)


Υ.Γ. Η διεύθυνση σου στο yahoo δε λαμβάνει mail...?!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Αν είναι για λίγο να γίνεις μαϊ ντηαρ φρεντ island :) :)

Και στην πόλη μου υπάρχει μια τέτοια καφετερία...!

Να σημειώσω ότι όταν πηγαίνω για καφέ εκεί με πιάνει συχνουρία ή θα αυξηθεί η δόση του Πανούση?

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

gvarvakis

Κι εσύ φίλε μου να είσαι πάντα καλά!!!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

"Σκοπεύω να κάνω πολλές πολλές αναρτήσεις επί του θέματος..."

Να κάνεις marionettie μου, να κάνεις!!!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

"Και μένα από την Ακαδημία Αθηνών θα με ...τιμήσουν μια μέρα για τη συγγραφική και ποιητική μου τέχνη..."

Δεν έχεις ανάγκη τα βραβεία artanis καλή μου, μας αρέσουν τα γραπτά σου ούτως ή άλλως!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

ο άλλος φίλε μου,

"Δε φταίμε εμείς που μεγαλώνουμε, φταίει η ζωή που είναι μικρή..."

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι πως ε ναι.. έχουν περάσει μερικά χρόνια από τότε..
Αλλά μη νομίζεις δεν είναι και πολλά!
Χτες ακόμα....

Καλά, ας το αφήσω.
Δεν..

Αν θυμάμαι καλά, την εκπομπή την έλεγαν "Η θεία Λένα στα μικρά παιδιά"
Το Η ώρα του παιδιού, νομίζω ότι ήταν δεύτερο τίτλος..

Όπως και να ήταν η ιδέα σου και η δουλειά σου, είναι καταπληκτικές..

Ευχαριστούμε!!!

Καλό Σαββατοκύριακο

Φωτεινή S είπε...

Καλημέρα Αμάλθεια.
Μου φαίνεται ή χάθηκες;
Ελπίζω να είναι για καλό!
Φιλιά!

fish eye είπε...

που τα βρηκες ολα αυτα τα ομορφα;''η κοιμισμενη βασιλοπουλα''απο τα πιο αγαπημενα παραμυθια..

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλησπέρα φίλε μου Σωτήρη,

«Αν θυμάμαι καλά, την εκπομπή την έλεγαν "Η θεία Λένα στα μικρά παιδιά". Το Η "ώρα του παιδιού", νομίζω ότι ήταν δεύτερο τίτλος...»: Αυτά λες και μετά θες να το σώσεις?

«Η αλήθεια είναι πως ε ναι.. έχουν περάσει μερικά χρόνια από τότε... Αλλά μη νομίζεις δεν είναι και πολλά! Χτες ακόμα....»: Άστο... δεν... χα χα χα χα

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλησπέρα Φωτεινή μου,

Η αλήθεια είναι ότι μετά τα τελευταία γεγονότα έχω λίγο «χαθεί», αλλά θα στρώσει η κατάσταση… που θα μου πάει…!?

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Καλησπέρα φεγγαρένια μου,

αγαπημένο παραμύθι στ' αλήθεια!!!