Ψήφος γένους θηλυκού...

Στα 1887 - 1888 ακούγεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σύνθημα: "Ψήφος στη Γυναίκα". Αυτό το, αρκετά θαρραλέο για την εποχή του, σύνθημα αποδίδεται στο έντυπο η "Εφημερίδα των Κυρίων", του "Συλλόγου Κυριών". Αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στις 28 Μαρτίου του 1921, ο πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης, παρευρισκόμενος στο συνέδριο του Λυκείου Ελληνίδων που έγινε στις 28 του Μάρτη του 1921, υπόσχεται ψήφο στις γυναίκες και υποβάλλει αμέσως ανάλογη πρόταση στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση. Η πρόταση όμως αυτή, όχι μόνο δεν συγκεντρώνει την απαιτούμενη πλειοψηφία της Βουλής αλλά, προκαλεί βίαιες συζητήσεις καθώς οι αντιρρήσεις των ανδρών εκπροσώπων είναι ακόμα πολύ ισχυρές.

Το 1924, η πρώτη Δημοκρατική Κυβέρνηση της Ελλάδας εισηγείται στην Εθνοσυνέλευση αλλαγή της Νομοθεσίας περί Δήμων και Κοινοτήτων αλλά η Εθνοσυνέλευση αναγκάζει την Κυβέρνηση να αποσύρει την πρότασή της. Η συζήτηση επαναλαμβάνεται αργότερα και αποφασίζεται να δοθεί, μετά από πέντε έτη, δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες για τις δημοτικές εκλογές και με την προϋπόθεση ότι δεν θα μπορούν να εκλέγονται παρά μόνο να εκλέγουν εφόσον έχουν συμπληρώσει το τριακοστό έτος της ηλικίας τους και γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση. Μετά την τροποποίηση της νομοθεσίας, περί δήμων και κοινοτήτων, οι γυναίκες καλούνται να ψηφίσουν στις Δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου του 1934. Οι εκλογές αυτές είναι οι πρώτες στην ιστορία της Ελλάδας που οι γυναίκες, έστω και υπό όρους, έχουν δικαίωμα ψήφου. Στους πρώτους εκλογικούς καταλόγους, με πολλές δυσκολίες λόγω των κοινωνικών αντιλήψεων, είχαν εγγραφεί 14.000 γυναίκες και στις εκλογές του Φεβρουαρίου ψήφισαν 12.000 περίπου εκ των οποίων οι 2.336 στην Αθήνα σε 6 εκλογικά τμήματα και περί τις 9.500 στην επαρχία.

Το 1945, το ανώτερο όργανο της πρώτης λαϊκής εξουσίας στην Ελλάδα (ΠΕΕΑ) αναγνωρίζει τυπικά και ουσιαστικά την ισότητα της γυναίκας. Το ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου των Κορυσχάδων λέει ρητά: «Όλοι οι Έλληνες άνδρες και γυναίκες έχουν τα ίδια πολιτικά και αστικά δικαιώματα». Το ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου, που έχει χαρακτήρα προσωρινού συνταγματικού χάρτη, αναγνωρίζει για πρώτη φορά τα ίσα πολιτικά δικαιώματα των δύο φύλων. Οι γυναίκες ψηφίζουν ισότιμα και εκλέγονται στο Εθνικό Συμβούλιο. Ενώ το 1952 με το νόμο 2159, κατοχυρώνεται το δικαίωμα της γυναίκας όχι μόνο να εκλέγει αλλά και να εκλέγεται στις Δημοτικές και Βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο λίγες γυναίκες ψηφίζουν τον Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς που γίνονται εκλογές επειδή δεν έχουν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι.


ΣΗΜ.: Τα παραπάνω στοιχεία ανακάλυψα εδώ!!

Y.Γ.: Επειδή... «άρχισαν τα όργανα», εύχομαι: καλό βόλι κορίτσια!