«Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν...!»

Ο γνωστός σε όλους σκαραβαίος είναι, αν όχι το πιο επιτυχημένο αυτοκίνητο, σίγουρα ανάμεσα στα πρώτα. Ξεκίνησε την παραγωγή του το 1938 και από τότε συνέχισε για πάρα μα πάρα πολλά χρόνια. Σε κάποιες χώρες μάλιστα συνέχισε μέχρι το 1998, οπότε και κυκλοφόρησε το «New Beetle».
Όμως, προτού γίνει μόδα και αποτελέσει διαχρονική αξία, ο Σκαραβαίος έκανε εφικτό το όνειρο της αυτοκίνησης για πολλές οικογένειες, και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, οι οποίες δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν μεγαλύτερο όχημα. Παράλληλα, αποτέλεσε δεύτερο αυτοκίνητο για πολλές περισσότερες.
Η ειρωνεία είναι ότι το αυτοκίνητο που έφερε επανάσταση και δημοκρατία, κατά μια έννοια, στην αυτοκίνηση, είχε αποτελέσει ιδέα και δεν θα μπορούσε να προχωρήσει σε μαζική παραγωγή χωρίς την αρωγή ενός δικτάτορα, του Αdolf Hitler.

Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του καλοκαιριού του 1933, όταν ο Ferdinand Porsche βρέθηκε στο ξενοδοχείο Kaiserhof στο Βερολίνο για μια συνάντηση με τον δικτάτορα. Ο Πόρσε είχε εξαιρετική φήμη ως μηχανικός, έχοντας ήδη διατελέσει επικεφαλής στο τμήμα μηχανικών της Daimler-Benz.
Ο Χίτλερ ανέλυσε στον Πόρσε τα σχέδιά του για ένα αυτοκίνητο. Θα έπρεπε να είναι μικρό, ίσως τεσσάρων θέσεων, με αξιόπιστη μηχανή, να καίει 40 μίλια ανά γαλόνι βενζίνης. Το 1933, ο Χίτλερ είχε περιγράψει ένα σύγχρονο Volkswagen!
Έτσι ακριβώς το αποκαλούσε -το αυτοκίνητο του λαού στα γερμανικά- και ζήτησε να πωλείται σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή. Όταν ο Πόρσε τον ρώτησε τι είχε στο μυαλό του, ο Χίτλερ φέρεται να απάντησε: «Οποιαδήποτε τιμή, χερ Πόρσε. Οποιαδήποτε τιμή κάτω από τα 1.000 μάρκα.»



Η τιμή ήταν εξευτελιστική για τα τότε δεδομένα. Τα 1.000 μάρκα του 1933 αντιστοιχούσαν σε 250 δολάρια στις ΗΠΑ. Ούτε ο Ford δεν μπορούσε να κατασκευάσει αυτοκίνητο τόσο φθηνά. Ήταν φανερό ότι ο Χίτλερ ήθελε ένα πάμφθηνο, ανθεκτικό αυτοκίνητο ως πολιτικό όχημα για να κερδίσει τους Γερμανούς, μετά το επιτυχημένο παράδειγμα του Μουσολίνι που τύγχανε ευρείας αποδοχής στην Ιταλία επειδή είχε πετύχει τα έγκαιρα δρομολόγια των τρένων.
Αυτό που δεν ήξερε ο Χίτλερ ήταν ότι ο Πόρσε είχε ήδη σχεδιάσει και κατασκευάσει ένα μικρό αυτοκίνητο το 1932, με καλή μηχανή, air cooler και καμπύλες. Ακόμη και το όνομα ήταν παρόμοιο -Volksauto. Όμως ποτέ δεν είχε προχωρήσει σε μαζική παραγωγή μέχρι το αίτημα του δικτάτορα που άλλαξε τα δεδομένα.



Πολλά αυτοκίνητα απέκτησαν παρατσούκλι, κανένα όμως σαν τον Σκαραβαίο. Το αυτοκίνητο που έμοιαζε με σκαθάρι, πήγαινε παντού και άντεχε τις κακοκαιρίες, τα κακοτράχαλα και την κακομεταχείριση όλης της γης. Όταν χάλαγε, φτιαχνόταν εύκολα και φτηνά και κρατούσε άλλο τόσο. Το όνομα κόλλησε στις εξωπραγματικές δυνατότητες του μικρού αυτοκινήτου, που δημιούργησε εξάμηνες λίστες αναμονής παγκοσμίως το 1955. Πολύ πριν σκεφτεί να το κατοχυρώσει ως trademark η Volkswagen το '71, το αυτοκίνητο είχε ήδη ονομαστεί Σκαραβαίος σε όλες τις χώρες και τις γλώσσες του κόσμου.

Υ.Γ.

Το είχα ετοιμάσει το θέμα προ μηνών και έμεινε στα πρόχειρα λόγω διακοπών...!
Μα είναι πάντα επίκαιρο ένα «σαραβαλάκι» για μια μικρή απόδραση μες στο «καλοκαιράκι»...!
Στο φίλο μου τον akrat θέλω να το «χαρίσω», που τελευταία πικραίνεται, να τον «παρηγορήσω»...!?
Ο Σκαραβαίος βέβαια δεν είναι ΛΑΜΠΟΡΓΚΙΝΙ, μα την αξία στα πράγματα ο άνθρωπος τη δίνει...!







ΣΗΜ.: Στις έγχρωμες τις λέξεις κάνετε ένα click,
γιατί το τέρας πάλι, έχει «κρυμμένα»... link!