«Το νου μου εσυΓΥΡΙΣΑ», μα φύσηξε μελτέμι…
τη σκέψη μου εσκόρπισε κι ας μην το πρόβλεψε η Ε. Μ. Υ.!
Για ένα ταξίδι μουσικό σκέφτομαι να «σαλπάρω»…
και λέω τούτη τη φορά, μαζί μου να σας πάρω!
Γιατί καλοκαιριάτικα, σε μια Ελλάδα φως…
πώς να μην κάνεις «όξω νου»? Όχι πες τε μου! Πώς?
Ξεκίνησα απ’ το βορρά...! Πρώτος σταθμός και φτάνουμε,
στη νήσο Μυτιλήνη!
Βάλτε λοιπόν τα άσπρα σας...! Κι αν σας «πειράζει» η θάλασσα,
πάρτε μια δραμαμίνη!
Και από κει, απέναντι... στα μέρη της Κορφού!
Ναύλα δε θα πληρώσουμε... τσάμπα είναι λέμε αφού!
Με ένα σάλτο, πιο μικρό, βρισκόμαστε στο Τζάντε,
που σ’ όλους μας είναι γνωστό κι ως «φιόρο του Λεβάντε»!
Επόμενος προορισμός, μία μικρή νησίδα!
Στολίζει το Αιγαίο μας κι ας μοιάζει με κουκίδα!
Σία τώρα κι αράξαμε στην όμορφη την Κρήτη!
Όπου ως «οικοδέσποινα»,
εγώ σας καλοδέχομαι κι εσείς θέλω να νοιώθετε,
σαν στο δικό σας σπίτι!
Λένε πως η Ελλάδα, όπου κι αν πας πληγώνει…
μα έχει και τον τρόπο της να αποζημιώνει!
Όσο κι αν «της» γκρινιάζουμε, πάντα σ’ αυτήν γυρνάμε…
στο απέραντο γαλάζιο της, κάθε καημό βουτάμε!
Γι αυτό το φως, τη θάλασσα, τους κάμπους, τα βουνά της…
γι αυτά πάντα θ’ αντέχουμε κι όλα τα «βάσανα» της!
Υ.Γ.Του μαϊ ντηαρ φρεντ «νησί», για να του δώσω χρόνο
να ζήσει όλα τα θέλω του, το ποστ αφιερώνω!
Σ’ «αντάλλαγμα» εγώ ζητώ φωτογραφία δικιά του,
να δω αν φωτογένεια, διαθέτει η σκιά του!:)
Αλλά και στη γλαρένια μας που «έκλεισε»(?) τα φτερά της
και θα μου λείψει, αφάνταστα πολύ, η αγκαλιά της!:(
Ζητώντας της να το σκεφτεί, να 'ρθει «κοντά» μας πάλι,
όταν απ' την καρδούλα της την πίκρα που έχει, βγάλει...!
Για όσα πόθησε η ψυχή αυτό το τραγουδάκι…
που όσο κι αν «ταξίδεψε» δε βρήκε την Ιθάκη!
ΣΗΜ.: Στις λέξεις τις γαλάζιες «έκρυψα» κάποια link..., «παλιά μου τέχνη κόσκινο», γι αυτό κάντε τους click.
τη σκέψη μου εσκόρπισε κι ας μην το πρόβλεψε η Ε. Μ. Υ.!
Για ένα ταξίδι μουσικό σκέφτομαι να «σαλπάρω»…
και λέω τούτη τη φορά, μαζί μου να σας πάρω!
Γιατί καλοκαιριάτικα, σε μια Ελλάδα φως…
πώς να μην κάνεις «όξω νου»? Όχι πες τε μου! Πώς?
Ξεκίνησα απ’ το βορρά...! Πρώτος σταθμός και φτάνουμε,
στη νήσο Μυτιλήνη!
Βάλτε λοιπόν τα άσπρα σας...! Κι αν σας «πειράζει» η θάλασσα,
πάρτε μια δραμαμίνη!
Και από κει, απέναντι... στα μέρη της Κορφού!
Ναύλα δε θα πληρώσουμε... τσάμπα είναι λέμε αφού!
Με ένα σάλτο, πιο μικρό, βρισκόμαστε στο Τζάντε,
που σ’ όλους μας είναι γνωστό κι ως «φιόρο του Λεβάντε»!
Επόμενος προορισμός, μία μικρή νησίδα!
Στολίζει το Αιγαίο μας κι ας μοιάζει με κουκίδα!
Σία τώρα κι αράξαμε στην όμορφη την Κρήτη!
Όπου ως «οικοδέσποινα»,
εγώ σας καλοδέχομαι κι εσείς θέλω να νοιώθετε,
σαν στο δικό σας σπίτι!
Λένε πως η Ελλάδα, όπου κι αν πας πληγώνει…
μα έχει και τον τρόπο της να αποζημιώνει!
Όσο κι αν «της» γκρινιάζουμε, πάντα σ’ αυτήν γυρνάμε…
στο απέραντο γαλάζιο της, κάθε καημό βουτάμε!
Γι αυτό το φως, τη θάλασσα, τους κάμπους, τα βουνά της…
γι αυτά πάντα θ’ αντέχουμε κι όλα τα «βάσανα» της!
Υ.Γ.Του μαϊ ντηαρ φρεντ «νησί», για να του δώσω χρόνο
να ζήσει όλα τα θέλω του, το ποστ αφιερώνω!
Σ’ «αντάλλαγμα» εγώ ζητώ φωτογραφία δικιά του,
να δω αν φωτογένεια, διαθέτει η σκιά του!:)
Αλλά και στη γλαρένια μας που «έκλεισε»(?) τα φτερά της
και θα μου λείψει, αφάνταστα πολύ, η αγκαλιά της!:(
Ζητώντας της να το σκεφτεί, να 'ρθει «κοντά» μας πάλι,
όταν απ' την καρδούλα της την πίκρα που έχει, βγάλει...!
Για όσα πόθησε η ψυχή αυτό το τραγουδάκι…
που όσο κι αν «ταξίδεψε» δε βρήκε την Ιθάκη!
ΣΗΜ.: Στις λέξεις τις γαλάζιες «έκρυψα» κάποια link..., «παλιά μου τέχνη κόσκινο», γι αυτό κάντε τους click.
46 σχόλια:
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά,
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει…!
Σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά,
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει…!
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ,
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας!
Μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή,
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας…!
Πρέπει να κάνουμε πότε πότε και "όξω νου...!", γιατί αλίμονό μας.
Καλοταξίδεψες, πάντως, άσχετο αν ταξίδεψε μόνο η καρδιά, που λέει και το σχόλιο σου!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Καληνύχτα σου!
Πολύ συγκινητικά τα λόγια σου περί Ελλάδας. Τέρας είσαι μεγάλο ΤΕΡΑΣ
και γνήσιον ταλέντο. Σαν κρητική γράψε μας και μια μαντινάδα!!
φιλάκια
Κρατώ για μένα Καββαδία - Μπάση και "Σπασμένο καράβι", γιατί κάπως έτσι αισθάνομαοι με αυτό που συνέβη, διότι...
Εάν κι΄εσύ επάθαινες (*)
ετούτο το χουνέρι,
το μπλογκ σου θα διέγραφες
με το καλό σου χέρι (**)
(*) δεν το εύχομαι σε κανένα....ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΑ..γιατί ήταν ενέργεια παράλογα αδικαιολόγητη, αυθαίρετη και απαράδεκτη, με αδιαφανείς διαδικασίες και καθόλου στοιχειοθετημένο καταλογισμό.
(**) αυτό που γράφεις, όπως μας έλεγαν μικρά
Με συγκίνησες καλο μου τερατάκι το ξέρεις;
"...Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει
γλάρος είναι και πηγαίνει..."
"...Κι' εκείνη πάντα θα επιστρέφει...", λέςι ο Σαββόπουλος στο τραγούδι που μου αφιέρωσες
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, για τη στήριξη,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
με ενα τερας την ημερα
παν τα δυσκολα πιο περα....
εεεεεγραψες παλι...
νασαι καλα.
φιλια καρυστινα
Καλέ, τι δεν έκανες ταξίδια μακρυνά...
Μια χαρά τα γύρισες τα νησάκια!!!
:) :) :)
Και τώρα, όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι στο νησί;
(αν τελικά έρθουμε, δεν τη γλυτώνεις! ;) )
Φιλιά πολλά, αγαπημένο μου "τέρας" -καλό Σαββατοκύριακο!!!
:)
Πολύ όμορφα όλα ...
ειδικά το "σπασμένο καράβι στο τέλος!
Καλό σου απόγευμα!
Αν πρέπει λέει...!
Επιβάλλεται Φωτεινή μου, επιβάλλεται!!!
Σας ήγραψα η έρημη τοσεσας μαντινάδες,
για Μυτιλήνη, Ιόνια για Κρήτη και Κυκλάδες…!
Μα αφού το θες Σοφάκι μου, μία για σένα πέμπω,
με μία προϋπόθεση… να μου κρατάς το τέμπο…!
Με λύρα και δοξάρι να πάμε παρακάτω,
γιατί εδά το νοιώθω πως έχω πιάσει πάτο…!
Όξω φυσάει ,
λύσσαξε ο αναθεματισμένος, και έτσι πέρασα ξανά να εμπεδώσω τα λίνκς.
Ελπίζω στο χωρίον σας να μη φυσάει τόσο πολύ. Μπορεί να το λένε μελτέμι,
αλλά εδώ λέμε.
ΛΥΣΣΑΞΕ Ο ΠΑΛΙΟΚΑΙΡΟΣ!
Καλή ΚΥΡΙΑΚΉ
Για μένα είχα Καββαδία - Μπάση και "Σπασμένο καράβι", γιατί ακριβώς έτσι αισθάνομαι με όσα, τις τελευταίες μέρες, μου συμβαίνουν, αλλά με χαρά θα το μοιραστώ μαζί σου, διότι...
Μόλις στ’ αυτιά μου φτάσανε ετούτα τα χαμπέρια,
να το διαγράψω ήθελα και με τα δυο μου χέρια...!
Μα η δικιά σου δύναμη με κράτησε πιο πίσω και είπα,
όταν μου συμβεί θα το αντιμετωπίσω...!
Κι ύστερα φάνηκες να λυγάς κι είχες δίκιο βουνό,
αλλά με την "παραίτηση" ένοιωσα να πονώ...!
Όμως μ’ αυτές τις αγκαλιές που σήμερα μου δίνεις,
να ξέρεις πως τεράστιο κουράγιο μου αφήνεις...!
Πέτα ψηλά γλαρένια μου κι η μούντζα αν δε σου φτάνει,
το τέρας της αμάθειας το κέρατο του βάνει...!
Γιατί μπορεί ο πάροχος τη δύναμη να έχει,
μα έκαμε ένα λάθος, απού δεν το κατέχει...! ;)
Αλήθεια, πως ο βίος μας, καλή μου venceremos,
χωρίς καλαμπουράκια δε θα τσουλούσε ο "έρμος"...!
Γι αυτό φιλάκια κρητικά στην Κάρυστο σου στέλνω,
γιατί κι εγώ στα δύσκολα κοντά σας "ξαποσταίνω"...!
Νατασσάκι, αν τελικά έρθετε, "τραβάτε με κι ας κλαίω"...! :))
Σ' ευχαριστώ Ερατώ, καλό απόγευμα και σε σένα και καλό Σαββατοκύριακο!!
Κι εμείς "λύσσαξε ο παλιόκαιρος σήμερα" λέμε εις το χωρίον μου από το πρωί, αναφερόμενοι στο μελτέμι Σοφάκι... χα χα χα χα
Καλημερούδια φίλοι μου!
Μαζεύτηκαν οι φοιτητές…! :))))
Έχουμε απαρτία… και λέμε να την κάνουμε για κάποια παραλία…!
όμορφα τα ταξίδια με τους ήχους και τις εικόνες. όμορφα τα ταξίδια όπως κι αν γίνονται...
φιλιά βρόχινα...
΄Εχεις ένα τρόπο όμως να μου επιδεινώνεις....την "αλλεργία".... να, δακρύζουν πάλι τα μάτια μου...
΄Ελα καλή μου αγκαλιά σφιχτά να κρατηθούμε
Κι' αυτόν για άλλη μια φορά με σθένος ν' ανεβούμε,
Το γολγοθά που δεν ξεχνά η μοίρα μας να ορίζει,
Θα τον παλέψουμε ξανά απ' το δικό μας μετερίζι
Και δυσκολίες, κι' αναποδιές, κακοτυχίες και άγχη,
Να ξέρει πως δεν είμαστε ....παιδάκια ό,τι λάχει....
Πωπωπω....φοβέρες..... λες να τρομάξει;
;-))))
Με αισιοδοξία, χαμόγελο και...ηθικόν ακμαιότατον,
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
αχ αχ
τι μαγικά όλα στο φως τη γης αυτής... και θάλασσες και μικρά βουνά κοντά στην θάλασσα (για τα μεγάλα βουνά αυτής της γης... είμαι άσχετος...) και έρωτες με τα κύμματα, τις ψάθινες καρέκλες παρέα με τις εφημερίδες και τα βιβλία... και η θέληση να γευτείς κάθε ικμάδα του περιβάλλοντος χώρου περιλαμβανομένου και των συνανθρώπων μας... και και και...
εγώ ταξίδεψα πάντως...
Με πάτησες κάτω Τερατάκι. Ειδικά με το βίδεον για την Μυτιλίνη με έσκισες. Αγαπημένο νησί.
Σε ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση κούκλα μου. Με έκανες και χαμογελάω αμήχανα :)
Γιατί μας ξεσηκώνεις
Και δεν έχουμε πάει ακόμα διακοπές;
Πάντως προς το παρόν πάω πατρίδα
για μια βδομαδίτσα, έτσι
για να μαυρίσω και λιγάκι.
Εκεί σε τρεις μερούλες γίνεσαι πίσσα.
Έπειτα βλέπουμε τη συνέχεια.
Παίζει και μία Βόνιτσα μέσα
προς το τέλος Αυγούστου.
Πάντως ευχαριστώ για το όμορφο
ταξιδάκι που μας χάρισες.
Φιλί με ζαφορένια αγκαλιά
Με τα πολλά ταξίδια σου
μες στης γαλάζιες Θάλασσες
ξέρε το τερατάκι μου
την διάθεση μου χάλασες
γιατί είμαι εδώ και ψήνομαι
το Blog να ξαναστήσω
με τους χαμένους φίλους μου
να ξανά επικοινωνήσω.
Όμορφη η Ελλάδα μας
σε θάλασσες, βουνά
ευχή κάνω να μην καεί
και τούτη την χρονιά
Και συγγνώμη άλλα Καββαδίας – Σπασμένο Καράβι δεν λέει χωρίς Καράλη.
Όπως κι αν γίνονται νεράιδα μου, όπως κι αν γίνονται…!
«Με αισιοδοξία, χαμόγελο και...ηθικόν ακμαιότατον…»
Έτσι ακριβώς γλαρένια μου! Έτσι ακριβώς…!
Χαίρομαι που σε «ταξίδεψα» φίλε μου akrat…! :)
Να είσαι καλά μαϊ ντηαρ φρεντ island και να χαμογελάς πάντα!
Είναι για σένα δύσκολο,
το ξέρω κηπουρέ μου…
μα τώρα μην τα παρατάς
κι αν θέλεις κάτι πες μου…!
Για την πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού από τον Κώστα Καράλη, συμφωνώ και επαυξάνω κηπουρέ μου, αλλά γι αυτό το μουσικό ταξίδι επέλεξα τα βίντεο με κριτήριο όχι μόνο το τραγούδι, αλλά και την εικόνα!
Καλώς να ορίσεις στην πατρίδα, μυρωδάτη μου ζαφορά :)
Ελπίζω να σε δούμε κι από τα μέρη μας κάποια στιγμή…!
ψιτ... Μήπως να το στείλουμε στον Αρη, ποιόν Άρη??? τον υπουργό καλέ :)
για διαφήμιση της χώρας!!!!
Φιλιά ποιητικά :))))
εγώ θα το πω χωρίς να ντρέπομαι
αυτούνο το μπλογκ και αυτή η γραφή σας με γαληνεύουν.
πρωινό χαλάρωμα.
να είστε πάντα καλά
τύφλα να'χει ο εοτ.....
ζητήσαμε ενημερωτικό και διαφημιστικό υλικό και ακόμα περιμένουμε.....
"Ολη μου η ζωη ενα ταξιδι, χωρις προορισμο, χωρις γυρισμο...γιατι ο,τι αξιζει, ποτε δεν γυριζει..."
Γλαρενια μου, αν το δεις, που χαθηκες, τι συνεβη;
Σαν τον αέρα επέρασες
τις γειτονιές του κόσμου
δεν άφηκες αγύριστο
ένα σοκάκι φως μου..
ο νούς σου εξεπόρτισε
και πως θα τον μαντρώσω
απου δεν έχει πλιό σκοπό
να τον ξανάμερώσω
Μα όπου κι αν πας να κουβαλείς
χώμα του Ψηλορείτη
στη γη να αφήνεις να γενεί
όλος ο κόσμος Κρήτη
Mήπως να στείλουμε στον Αρη, τον υπουργό, καλέ μου φίλε adaeus???
Να περνάς, τότε, κάθε πρωί φίλε μου akrat για μια καλημέρα!
Αthinovio καλή μου,
«η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!»
Πεταλουδίτσα μου τη γλαρένια θα τη βρείς σ' αυτή τη "διεύθυνση":
http://aspastos1.blogspot.com/
Εκεί θα μάθεις και τι συνέβη...!
Πατρίδα η Κρήτη ανάγκη,
εμένα δε με έχει…
γιατί στον κόσμο, εξέχουσα
θέση, ήδη, κατέχει…!
Πάντως με «ισοπέδωσες»
με τη στιχοπλοκή!!!
Αξίζει καραφάκια, πολλά,
θαρρώ ρακή…! :) :)
Υπεροχη αναρτηση..
Και ποσο δικιο εχεις..
Γλυκια κρητικια τα φιλια μου εχεις!
Καλλιτέχνιδα μου σε καλωσορίζω κι απο δω :) :)
Ανυπομονώ να μάθω πως σου φάνηκε η Ιταλία...
Φιλη μου εχω αφθονο φωτογραφικο υλικο.. Μου φανηκε εξαισια :))
Ειδικα εχω παθει τρελα με τη φλωρεντια..μεχρι που σκεφτηκα να παω να μεινω εκει :(( αχχχχχχ αντε να μεινεις παλι στο κεντρο της τρελουπολης..
Εχω τασεις φυγης οπως εχει καταλαβει..Συντομα ξανα κοντα σας ουσιαστικα ευχομαι..εως τοτε αναρτησεις οπως λαχει που λενε.. Εισαι τυχερη που μενεις σε νησι :)
Ε όχι!!!
Κι εγώ με τη Φλωρεντία ξετρελάθηκα και σκέφτηκα ακριβώς το ίδιο... !
Καλησπέρα...τι κάνεις, να 'αι πάντα ΚΑΛΑ!!!!!....
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Μια που το ανάφερες
και θες να βοηθήσεις
έχω μια απορία
μπορείς να μου την λύσεις;
Link ακόμα δεν έμαθα
στα σχόλια να βάνω
κι απ’ την πολύ προσπάθεια
κοντεύω να κρεπάρω,
στείλε αν θες ένα email
πολύ παρακαλώ
μην φτάσουνε Χριστούγεννα
κι ακόμα προσπαθώ
Δημοσίευση σχολίου